Τί είναι το REBAR;
To RΕΒΑR είναι ένα διεπιστημονικό στούντιο με έδρα το San Francisco που λειτουργεί πάνω στη διασταύρωση της Τέχνης, του design και του ακτιβισμού. Η δουλειά του ενσωματώνει οπτική και εννοιολογική Τέχνη σε δημόσιους χώρους, αρχιτεκτονική τοπίου, δημόσιες παρεμβάσεις, εφήμερες κατασκευές, digital media και print design.
To Rebar ανακατεύει το συνηθισμένο, επαναπροσδιορίζει τα κοινά και αναδιαμορφώνει το φάσμα του αστικού περιβάλλοντος μέσα από το να προβάλλει κρυμμένες υποθέσεις και μοιρασμένα νοήματα, ενσωματωμένα στην εμπειρία που αποτελεί η καθημερινότητά μας.
Το Rebar έχει εκθέσει τις δουλειές του και έχει παραδώσει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων χώρων και ιδρυμάτων όπως η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία, το ExperimentaDesign του Amsterdam, το ISEA2009 στο Δουβλίνο, το Κέντρο Τεχνών Yerba Buena, το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων, το Καναδικό Κέντρο Αρχιτεκτονικής, το Harvard Graduate School of Design, το Parsons School of Design, το U.C. Berkeley, το Πανεπιστήμιο του Michigan, το Πανεπιστήμιο του Mass. Amherst και πολλά άλλα.
To PARKcycle project
Το PARKcycle είναι ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα διανομής ανοιχτού χώρου, σχεδιασμένο για ευέλικτη κίνηση μέσα στην υπάρχουσα αυτοκινητιστικό – κεντρική αστική υποδομή.
Αν και οι φυσικές του διαστάσεις συγχρονίζονται με το αυτοκινητιστικό πεδίο των λωρίδων και των δοσιμετρικών χώρων παρκαρίσματος, το PARKcycle ουσιαστικά επαναπρογραμματίζει το αστικό τοπίο με το να παραδίδει τεράστιες ποσότητες πράσινου χώρου – μέχρι και 4.320 square foot-minutes πράσινου χώρου ανά στάση, επανατοποθετώντας έτσι το δρόμο ως ένα πράσινο χώρο.
Χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση plug-and-play, το PARKcycle προσφέρει τα προνόμια ενός ανοιχτού χώρου στις γειτονιές που το χρειάζονται, όταν το χρειάζονται, αμέσως μόλις αυτό παρκαριστεί.
Κατασκευασμένο σε συνεργασία με τον κινητικό γλύπτη Reuben Margolin στο στούντιό του στο Emeryville της Καλιφόρνια, το PARKcycle έκανε το ντεμπούτο του στο PARK(ing) Day 2007 του San Francisco.
Το PARKcycle επαναπροσδιορίζει τις σκληρές επιφάνειες μέσα στην πόλη με την διανομή μεγάλων ποσοτήτων πράσινων χώρων – μέχρι και 4,320 τετραγωνικά πόδια ανα λεπτό στάθμευσης – επαναπροσδιορίζοντας το δικαίωμα για πράσινους χώρους αντί χώρου στάθμευσης.